Ga terug naar Marokko voortraject
Vr 31/3 Tarifa – Ferry (1u50) – Chefchaouen 156 km Totaal 2.645 km 28° 🌞
Het wordt vandaag een lange dag.
Om 9u vertrekt de ferry vanuit Algeciras richting Marokko. Men vraagt om 2u op voorhand aan te melden, om 7u dus. Vanaf de camping is het een dik half uur rijden richting de ferry. Het komt er op neer dat we om 5u30 moesten opstaan.
De boot is stipt om 9u vertrokken en we zijn om 8u50 aangekomen. Jawel, we zijn 10 minuten vroeger aangekomen dan we vertrokken zijn. In Marokko moesten we ons uurwerk immers 2 uur terugdraaien.
Gelukkig is de wind gaan liggen en kunnen we rustig varen en genieten van het zicht op de rots van Gibraltar.
Het uitschepen verloopt iets minder vlot. We hebben de pech dat we als een van de laatsten het schip kunnen verlaten en dit wil zeggen dat we achteraan in rij staan bij de douane controle. Eerst moeten alle voertuigen door de scanner. Niemand begrijpt waarom dit nodig is. Alsof we illegalen of drugs van Europa naar Afrika zouden proberen te smokkelen.
Daarna moeten we nog langs de douane. En dat duurt, en dat duurt, en dat duurt, ….
Als het eindelijk onze beurt is, het is intussen 12u20, drie en half uur na het uitschepen, vraagt de douanier mij om uit te stappen (kant bestuurdersdeur wel te verstaan). “Deur openen” vraagt hij kordaat.
Ik voelde de bui al hangen. Volgens de geldende regels mag je maar 1 liter alcohol per persoon meebrengen. Maar jullie kennen ons, 43 dagen in een land waar je geen wijn of bier kan kopen, we hadden er ons op voorzien.
Hij loopt met mij naar de andere zijde van ons Catho en wijst gelukkig niet naar de deur van de kofferruimte (onze wijn en bierkelder) maar naar de toegangsdeur. Hij stapt naar binnen en vraagt heel kordaat, bijna dreigend, “niets aan te geven”. “Nee” zeg ik beleeft maar kordaat.
“Geen wapens, geen drones, geen drugs” vraagt hij meerdere malen. Ik blijf ontkennen, hij kijkt in één kastje en zegt uiteindelijk “ok”.
Geen enkele vraag over alcohol! Oef, onze vakantie kunnen we in alle gezelligheid voortzetten.
Tussen haakjes, wij zijn geen alcohollisten hé, wij zijn Bourgondiërs.
We hebben een 130 km voor de boeg om tot in Chefchaouen te komen.
De eerste kilometers geven ons de niet de indruk dat we van continent zijn veranderd. De weiden en velden zijn groen, bergachtig zoals op vele plaatsen in Europa, snelwegen zoals bij ons.
Maar gaandeweg komt toch het voor ons onbekende tevoorschijn. De vrachtwagens die torenhoog geladen zijn en
vele vooral oudere vrouwen die langs de baan staan met een mini kraampje om van alles en nog te verkopen. We vragen ons af wat zij daar staan te doen, je kunt hier helemaal niet stoppen.
Volgens onze normen kan dat niet, maar hier wel. Je stopt gewoon en die achter je moeten maar hun plan trekken.
Gelukkig komen we tijdig aan op de camping aan de rand van Chefchaouen, want tegen de avond staat deze boordevol. In ieder hoekje duwen ze er nog een camper bij.
We gaan vroeg slapen, het is een lange vermoeiende dag geweest.
Za 1/4 Chefchaouen 0 km Totaal 2.645 km 28° 🌞
Rond 10u vertrekken we in groep te voet naar de blauwe stad Chefchaouen.
We hebben 2 versies gehoord vanwaar die blauwe kleur komt. De eerste versie is dat blauw de muggen weg houd en de tweede versie zou komen van de Joden die hier lange tijd gewoond hebben en voor hen is blauw de verwijzing naar de hemel.
Wie gelijk heeft weten we niet, maar in ieder geval, de stad is blauw.
Het is onze eerste keer dat we in Marokko zijn en het is toch even wennen.
Het is zo verschillend dan bij ons.
Het centrale plein van de stad
Chefchaouen is geen grote stad, maar in de smalle kronkelende straatjes zijn we al direct onze oriëntatie kwijt. Een toeristenbureau waar ze stadplannetjes hebben, dat bestaat hier niet.
Het is een aaneenschakeling van piepkleine winkeltjes, die voornamelijk kledij en stoffen verkopen.
Wij, toeristen, lopen er al bij alsof het volop zomer is, maar deze Marokkaan heeft zijn zomerkledij nog niet bovengehaald, zoals de meeste trouwens.
Dit atelier van deze plaatselijke chauffagiste vonden we toch wel een foto waard.
Zo 2/4 Chefchaouen – Cala Iris 206 km Totaal 2.851 km 27° 🌞
Het eerste deel van onze trip loopt door het Rifgebergte richting kust.
De baan ligt goed en het landschap is mooi, heel mooi zelf.
In de schaarse valleien zien we wat landbouw. Niettegenstaande het zondag is, wordt er hard gewerkt op de velden. En allemaal handenarbeid, we hebben geen tractor gezien.
Wel veel ezels, die ploegen voorttrekken en alles en nog wat versleuren.
In Oued-Laou bereiken we de kust van de Middellandse zee. Een kleine badplaats met een mooi strand.
Op de plaatselijke groenten en fruit markt is keuze te over. En het kost hier werkelijk bijna niks. Een ½ kilo aardbeien voor een halve euro. Het contrast met de prijzen die we vorig jaar in Scandinavië hebben betaald is fenomenaal.
De rest van de trip naar de camping in Cala Iris volgt de kustlijn. We dachten een rustige rit te hebben en enerzijds klopt dit want er is heel weinig verkeer. Maar anderzijds was het weer een bergrit. Het gebergte komt hier tot aan de kust. Constant stijgen en dalen en zoveel bochten dat ge er tureluur van wordt.
In Cala Iris staan we plots voor een grote grondverschuiving. Van de 4vaksbaan is er maar 1 rijvak meer open. Gelukkig is dit obstakel goed aangeduid met een verkeersbord “wegversmalling”. 🌝
De laatste anderhalve kilometer tot aan de camping doen we rustig aan uit medelijden voor ons Catho.
Camping Cala Iris
Nog even genieten van de mooie kust en het zicht op het vissershaventje.
Het koelt ’s avonds af tot een 15°C, wat ideaal is om aangenaam te slapen.
Ma 3/4 Cala Iris 0 km Totaal 2.851 km 27° 🌞
Vandaag is het een rustdag. Gezellig van het landschap genieten, wat verder kennismaken met onze medereizigers, een wandeling via het strand naar het haventje.
Terwijl we daar rondlopen, wijst een werkman naar het waterflesje dat Jenny vasthoud en zegt “ramadan”. We begrijpen hem wel, hij staat daar in zijn zweet te schoppen zonder eten of drinken, en wij lopen daar als toerist wat rond met een aanlokkelijk flesje water.
Tussen haakjes, de ramadan duurt tot 20 april. In de toeristische steden, zoals Chefchaouen vanwaar we kwamen, zijn de cafés en restaurants de ganse dag open voor de toeristen. Hoewel zij overdag niet mogen eten en drinken, maken ze er geen probleem van dat wij dat wel doen. Het is immers een belangrijke bron van inkomen voor hun.
Maar wij hebben echter gekozen voor de reis “Marokko onbekend” en komen op plaatsen waar ze geen Europese toeristen gewoon zijn. Vandaar de opmerking op het flesje water.
We hebben nog ruim de tijd om een wandeling te maken richting binnenland.
Di 4/4 Cala Iris – Taza – Bab-Boudir 239 km Totaal 3.090 km van 27°🌞 naar 12° 🌥️
Onder een blauwe, zonnige hemel volgen we nog even de kust tot in Al Hoceima. Een redelijk grote stad maar niet echt aantrekkelijk.
Al Hoceima
En dan, plots achter de bocht, staat daar een groot, mooi, nieuw voetbalstadion. Dit hadden we niet verwacht.
We verlaten de kust van de Middellandse zee en rijden door het Rifgebergte richting Taza.
Voor de verandering bergop en bergaf, maar wel heel mooi.
Taza is een grote stad, een van de oudste van Marokko, met een grote mooie moskee, maar niet toegankelijk voor niet-moslims.
Hier is wel een groot warenhuis, van de Franse keten Marjane, die vergelijkbaar is met een grote Carrefour van bij ons. Ze hebben er ook dezelfde merken als bij ons (Danone, Nutella, Nesquick,…) maar alles veel goedkoper dan bij ons.
We hebben onze voorraad voor de volgende dagen aangekocht, want deze supermarkten zijn zeldzaam.
Bad-Boudir ligt in het nationaal park Tazekka. Morgen gaan we dit bezoeken.
De wegen zijn over het algemeen in een heel goede staat, maar soms zijn er stukken tussen die nog wat aanpassingen nodig hebben. Wat wel opvalt zijn de talrijke politie controles. Vandaag zijn we acht maal moeten stoppen. We weten niet wat ze precies controleren maar niet aan de toeristen, wij mochten allemaal direct doorrijden.
We staan voor 2 nachten op een voetbalveld zonder voorzieningen. Ook dit maakt deel uit van het avontuur.
Als we er allemaal zijn, trakteert Baukje ons op taart ter gelegenheid van haar verjaardag.
Deze morgen hadden we allemaal verzameld aan haar camper en in koor Happy Birthday gezongen.
Er heerst een leuke sfeer.
De jassen en lange broeken zijn weer bovengehaald.
Wo 5/4 Bab-Boudir 0 km Totaal 3.090 km 15° 🌥️
Wat een nacht. Het is gisterenavond beginnen waaien, niet normaal, een echte storm.
Ondanks onze steunpoten zijn we de ganse nacht geschut geweest. Ik was op het randje af niet zeeziek. De temperatuur heeft ook een flinke duik genomen, deze morgen was het 6°C. Dit zijn we niet meer gewoon.
Dat we rond de 1500 meter hoogte zitten, zal er wel in meespelen.
We hebben afspraak met een gids die ons een rondleiding geeft. We zien natuurlijk maar een klein stukje van dit op een na grootste nationaal park van Marokko.
Tot over honderd jaar leefden hier Atlasleeuwen, te herkennen aan hun zwarte manen, maar jammer genoeg zijn ze uitgestorven. In dit gebied tussen het Rifgebergte en het Midden Atlasgebergte zijn er heel veel grotten, watervallen en seizoensmeren.
Overdag is de wind wat gaan liggen, maar nu het donker wordt, steekt hij weer op. Dit belooft voor vannacht.