Van Sint-Pieters-Leeuw naar Rome – deel 2

Ga naar Van Sint-Pieters-Leeuw naar Rome – deel 1

Zondag 22/8/21 – Pisa – Cecina 🌞 🌡️ 31° Rit 89 km Totaal 1482 km

Na Lucca en Pisa gaan we even ontspannen en rijden zuidwaarts langs de kust met de bedoeling een frisse plons te nemen in de Middellandse Zee. Maar het is zondag en vele Italianen hebben hetzelfde idee. Aanschuiven en voortdurend wachten voor auto’s die zich tot in het kleinste parkeerplaatsje proberen te wringen. Met ons Catho mogen we het helemaal vergeten.
Maar we hebben ons idee gezet op zwemmen, dus maar een camping met zwembad zoeken.
Ter hoogte van Cecina, 6 km landinwaarts, camping Valle Gaia*****, ruim, mooi, proper en een groot zwembad! De staanplaats is ruim maar erin rijden is een ander paar mouwen; ik heb mijn beste stuurmanskunst moeten bovenhalen.

Maandag 23/8/21 – Cecina – Volterra – San Gimignano – Castellina in Chianti 🌞 🌡️ 33° à ⛅ 🌡️ 23° Rit 89 km Totaal 1482 km

Ondanks de blaffende honden en de vele Nederlanders die toch iets wat luidruchtiger zijn, een kleine voorbereiding op het vervolg van onze reis, hebben we goed geslapen. En tot nu toe koelt het ’s nachts goed af, een dikke 20°, zalige temperaturen.

Na heel wat wringwerk om uit onze staanplaats te geraken, rijden we naar het binnenland van Toscane. Het landschap wordt gekenmerkt door ‘balze’, een mengeling van klei en kalk, dat de geploegde akkers een licht wit-bruinachtig uiterlijk geeft, maar het toch lijkt alsof er door een rotsbodem is geploegd.

Volterra is het eerste stadje met faam dat we bezoeken. Reeds gesticht in de tijd van de Etrusken, 7^de eeuw voor Chr. en de eerste beschaving in Toscane en ruime omgeving, en nu nog te bezichtigen als een stad uit de middeleeuwen, is meer dan de moeite waard.

Terwijl we een pittoresk schilderatelier staan te bewonderen, spreekt de 84-jarige Duebi ons aan. Als hij hoort dat wij Belgen zijn, haalt hij zijn beste Frans boven, zijn vader was een Waal. Hij doet met veel nostalgie het verhaal van zijn leven. Hij had oa nog goede herinneringen aan de Falstaff in Brussel.

Volgend stadje is San Gimignano, iets kleiner dan Volterra en misschien iets minder pittoresk, maar geschiedkundig interessanter met zijn 15 feodale torens, ooit stonden er 72. Deze torens dienden zowel als beschermplaats tegen invallers en als opslagplaats van het met saffraan gekleurd textiel, zo beschermd tegen stof en zonlicht.

We zitten nu niet ver meer van de Chianti streek. Omdat de Chianti mijn favoriete wijn is, wil ik deze streek zeker en vast doorkruisen.
Het is tijd om een overnachtingsplaats te zoeken. Die vinden we in Castellina in Chianti.
De zon kruipt achter de wolken, de temperatuur zakt en in de verte horen we het donderen.

Dinsdag 24/8/21 – Castellina in Chianti – Siena °⛅ 🌡️ 23° à 🌤️ 🌡️ 33° Rit 159 km Totaal 1641 km

Het is nog steeds bewolkt, maar het is droog gebleven, geen onweer gehad.

Na een kort bezoek aan het stadje, rijden we door naar de Chianti-streek. Het wordt steeds meer bebost, wat ons vaak de mooie vergezichten ontneemt.

Enkele jaren geleden, tijdens een zakendiner, heb ik naar mijn smaak de lekkerste wijn ooit gedronken, een Chianti van Castello Di Ama en dit is mij steeds bijgebleven.
Nu we in de streek zijn, gaan we dit domein eens opzoeken. Het is een 10-tal km rijden vanaf de hoofdbaan, een weg die je anders nooit zou nemen.
Wauw, wat een ligging en wat een super chic domein. Zover je kan kijken zie je uiterst verzorgde wijngaarden en olijfbomen, allemaal eigendom van Di Ama.

De proeverij valt wel wat tegen. Je kan enkel de jonge wijnen proeven die toch nog enkele jaren moeten liggen om top te zijn, dus zeker geen wauw-effect en dan de prijs! Flessen vanaf €42!!!
Onze goesting was direct over.

Terwijl we terug naar ons Catho stappen, komt er voor ons voeten een das de wandelweg overgelopen. De eerste keer dat we een das zien in volle natuur.

We rijden door naar Siena.
Er zijn daar niet echt camperplaatsen op wandelafstand van de oude stad. We zetten ons dan maar op een parking in de buurt van het station, waar ook een Covid-testcentrum staat opgesteld, op 2km van het centrum, maar wel bergop. Siena ligt op een heuvel.

We lopen door drukke maar supergezellige straatjes naar een van de beroemdste pleinen ter wereld, Piazza del Campo, een licht hellend plein in waaiervorm, geflankeerd met okerkleurige gebouwen, volledig in harmonie met het Palazzo Pubblico en zijn 88m hoge Torre del Mangia.

Elk jaar in augustus is het hier groot feest, de Palio, met als hoogtepunt een paardenren op het plein.
Gelukkig zijn we hiervoor een week te laat, want dan is het hier gewoonweg een overrompeling waar je niet doorkomt.

Siena – Piazza del Campo tijdens de Palio – foto internet

Wat verder staat de Duomo di Santa Maria Assunta. We hebben op onze reizen al veel kerken kunnen bezoeken, maar deze dom overtreft ze toch allemaal. Waarschijnlijk is ze nog niet zolang geleden volledig gerestaureerd, want ze staat daar in perfecte staat, zowel buiten als binnen.

De gotische gevel in marmer is indrukwekkend, gesculpteerd tot in het kleinste detail.
De massieve klokkentoren, in zwart witte marmer, krijgt toch enige elegantie door van onder naar boven steeds groter wordende vensteropeningen.

Het is al te laat in de namiddag om nog een toegangsticket te kopen, welk ook toegang geeft tot de crypte, de doopkapel en het museum. Morgen komen we zeker terug.

Als we terugkomen op de parking, staat ons Catho daar nog moederziel alleen. So what, dacht ik.
Maar iets na middernacht maakt Jenny mij licht paniekerig wakker. Er rijden enkele (dronken?) hangjongeren rond op hun bromfiets en slaan met hun handen op ons Catho.
Ik doe het gordijntje naast mijn bed open en steek mijn hand op. Ze wuiven terug en rijden weg.
Het was gewoon wat getreiter. Een paar minuten later was ik weeral in dromenland, Jenny heeft er iets langer over gedaan. Ze weet dat mijn gehoor al de beste tijd heeft gehad en als ik slaap is het volledig uitgeschakeld.

Woensdag 25/8/21 – Siena – Lago di Corbara 🌤️ 🌡️ 32° Rit 131 km Totaal 1641 km

Blij dat de nacht verder incidentloos is verlopen, trekken we terug naar het centrum.
Onze conditie wordt wel op de proef gesteld, veel bergop en veel trappen.
Na een kwartiertje aanschuiven in volle zon, hebben we ons combi ticket.
Gelukkig hebben we onze Covid-safe pass, anders kom je er niet in. Ook in de resto’s is deze hier verplicht, behalve op het terras.

De binnenkant van de dom is nog indrukwekkender als de voorgevel. Hier is geen vierkante meter onbenut gelaten. Zelfs de vloer, welke bestaat uit 56 grote marmeren panelen met mythische taferelen. We zijn sprakeloos, we laten de foto’s voor zichzelf spreken.
Hier zouden we nog elke week naar de misviering willen komen, om al dit moois te aanschouwen.

Duomo di Santa Maria Assunta met 1 van de 56 vloerpanelen

In een zijbeuk bevindt zich de bibliotheek

Vanuit het museum, kan je naar de geveltop gaan van de onvoltooide kathedraal.
Toen begin de 14^de eeuw de Duomo er stond zoals ze er nu staat, is men in 1339 begonnen met de bouw van een immense kathedraal, groter dan deze van aartsrivaal Florence. Het reeds bestaande gebouw zou er de dwarsbeuk van worden. Stel je voor! Maar in 1348 wordt Siena bijzonder zwaar getroffen door de pestepidemie en wordt het project afgeblazen.
Op de foto hieronder zie je links en rechts nog de arcaden staan.

Dit plein zou het schip van de nieuwe Duomo moeten geworden zijn.

Met wat spijt in het hart verlaten we deze supermooie en gezellige stad.

We rijden richting Rome en zoeken een rustige en vooral veilige plaats op.
We stranden op een camping bij het stuwmeer Lago di Corbara.

Donderdag 26/8/21 – Lago di Corbara 🌤️ 🌡️ 32 Rit 0 km Totaal 1772 km

Gisteren avond hebben we nog genoten van een gezellige bbq aan ons Catho.
Lamsbrochettes, nog vanuit de Colruyt, met boontjes en patatjes. Lekker.

Vandaag gaan we het eens heel rustig doen en luilekkeren.
Wat wandelen, deze blog wat bijwerken, even gaan zwemmen en dan vlug ons Catho in gevlucht voor een onweer. Het heeft een kwartier gegoten en dan was de regenwolk voorbij en hop, daar is het zonneke weer.

De camping heeft wel zijn beste tijd gehad, het sanitair is ouderwets, alles is wat slordig en het restaurant van de camping geeft een niet veel betere indruk. Toch riskeren we het om daar te gaan eten. We hebben beide een pizza capricciosa genomen. Wat een fantastische verrassing, nog nooit zo’n lekkere pizza gegeten en voor de helft van de prijs van in België.

Morgen start het tweede deel van onze reis. Dan komen we in Ostia samen bij onze reisgenoten en trekken dan zo verder naar het zuiden en Sicilië. Om onze reisgids te volgen, noemen we morgen “Dag 1”, niettegenstaande we al 11 dagen geleden vertrokken zijn.

Ga naar dag 1 van onze georganiseerde reis.