Do 6/4 Bab-Boudir – Azrou 210km Totaal 3.300km van 12°C naar 23°C
We staan in Bab-Boudir in het trekgat van Marokko. Deze nacht was het voor de 2e keer weer storm, geen regen enkel hevige wind.
We hebben er slecht van geslapen. Maar de reis gaat verder.
We trekken het Midden-Atlas gebergte in. Dit is het voorgebergte van het grote Atlas gebergte.
Hoewel het hier heel dunbevolkt is, zie je toch overal moskeeën in het landschap. De ene al wat opvallender dan de andere.
We kunnen niet zeggen dat de landschappen eentonig zijn.
Er zijn nog heel veel wegen die een grondige opknapbeurt nodig hebben. Het is echt uitkijken waar je rijdt.
Gelukkig is er heel weinig verkeer zodat we in het midden van de straat kunnen rijden en dat scheelt heel wat.
Maar er wordt aan gewerkt. Soms rijden we door een wegenwerf van wel 10 tot 20 kilometer lang.
Met de nodige problemen als gevolg. De wet van de sterkste zegt dat het kleinste voertuig achteruit moet, in dit geval zijn wij dat.
Regelmatig rijden we door kleine dorpen en die gelijken allemaal heel sterk op elkaar. Ze hebben echter niet de aantrekkingskracht om even te stoppen en wat te gaan rondlopen. Ze zijn dan ook helemaal niet toeristisch. Als we hier zouden wandelen door de straten in onze westerse kledij, voel je dat alle blikken op ons gericht zijn.
Dit is zelfs al zo wanneer we er gewoon doorrijden worden we al nagekeken. Campers zijn ze hier helemaal niet gewoon.
Maar de mensen zijn heel vriendelijk tegenover de toeristen. Hoeveel er naar ons wuiven is niet te tellen.
Geit- en/of schaapherder is in Marokko een heel populair beroep. Je komt ze overal tegen, zelfs op plaatsen waar er amper plantengroei is. Ocharme die beestjes.
Op het einde van onze dagrit rijden we door het Cedre Gouraud-bos. Hier staan reusachtige cederbomen van enkele honderden jaren oud en leven er berberapen in het wild. Ze zijn de toeristen echter gewoon en vormen geen enkel gevaar.
Voor vannacht krijgen we een mooie camping aangeboden. Zelfs met zwembad, maar er ontbreekt wel een belangrijk detail.
Een restaurant is er niet, maar de campinguitbater is voor ons wel een lekkere tajine gaan halen. Waar weten we niet, maar dit heeft geen belang, ze is lekker.
Vr 7/4 Azrou – Tigminfatima 163km Totaal 3.463km 28°C 🌞
De rit van vandaag gaat verder door het Midden-Atlas gebergte. Hier wonen vooral Berbers, de oorspronkelijke bewoners van Noord-Afrika. Ze woonden hier al duizenden jaren voor de Arabieren in de 11de eeuw het land veroverden en de Berbers verjaagden naar de bergen.
Het landschap wisselt constant. Soms zie je amper een boom of een struik,
Enkele Berber woningen
en wat (vele) kilometers verder rijd je door een bos. Maar hoe het landschap er ook uitziet, overal zie je ezels, meestal zwaar bepakt.
We maken een kleine omweg om naar de waterval van Oum Er-Rbia te gaan. In dit gebied zijn er tientallen bronnen, die tezamen het begin vormen van de gelijknamige rivier. Het is wat klauterwerk om er te geraken maar wel de moeite waard.
Omdat er in de verre omgeving geen enkele camping is, hebben onze reisleiders een mooi alternatief gevonden.
We mogen overnachten op de parking van een restaurant. Deze is echter niet groot genoeg voor 16 campers, maar aan de overzijde van de straat is een benzinestation, waar de rest mag staan om te overnachten.
We krijgen er een lekkere tajine voorgeschoteld. Omdat ze geen alcoholische dranken serveren, zeker niet tijdens de ramadan, mogen we onze wijn of bier zelf meebrengen.
Za 8/4 Tigminfatima – Ouzoud 247 km Totaal 3.710 km 25°C 🌤️ naar 8°C 🌧️
Het wordt vandaag een lange rit en men voorspelt regen. Iets wat we tot nog toe niet gezien hebben.
Door die stadjes rijden, blijft voor ons toch altijd nog speciaal, iets wat wij niet gewoon zijn.
Karren getrokken door ezels, auto’s die ons doen herinneren aan onze kindertijd, piepkleine rommelige winkeltjes,
het vlees dat bij de slager ongekoeld in de volle zon buiten hangt, …
Ze zijn zeldzaam, de grootwarenhuizen die wij gewoon zijn. Op de koop toe zijn ze nog een stuk goedkoper dan bij ons. Bijvoorbeeld een halve euro voor een kilo tomaten.
We zijn niet de enigen die de voorkeur geven aan deze winkels. Telkens als we er onze aankopen doen, komen we bekende Hollanders tegen. Toeval hé.
Rond de middag krijgen we de voorspelde regen.
We zitten hoog in de bergen en zoeken een plaatsje om te eten. Het ideale moment om niet te moeten rijden in de gietende regen. Terwijl we aan de zijkant van de weg onze boterham aan het eten zijn, staat er plots een oudere berber vrouw voor onze camper met een bedelend hand. Vanwaar ze komt is ons een raadsel, we staan hier echt in de middle of nowhere. We hebben haar 10 dirham gegeven (1€) en ze heeft daar bijna een kwartier in de regen staan kijken naar ons terwijl we aan het eten waren. Elke keer dat we in haar richting kijken, maakt ze een dankbaar gebaar. We worden er ongemakkelijk van. Wat hebben wij een ongelooflijk geluk dat we in België geboren zijn.
Lang heeft het niet geregend. We kunnen weer genieten van het mooie landschap.
Zo 9/4 Ouzoud 0km Totaal 3.710km 28°C 🌞
Van onze camping is het maar een half uurtje wandelen tot aan de Cascades d’Ouzoud.
Camping Zebra in Ouzoud
Deze waterval van meer dan 100 meter hoog zou de mooiste van Noord-Afrika zijn. Er zijn goede wandelpaden aangelegd, zodat we deze cascade van alle kanten kunnen bewonderen. Gelukkig zijn we in de voormiddag geweest, want later op de dag wordt het er erg druk. Ze komen zelfs met grote autobussen vanuit Marrakech dat 200 kilometer verderop ligt.
De versgeperste jus d’orange is op komst.
We gaan vanavond allemaal naar het restaurant op de camping voor een uitgebreid diner. Heel lekker en heel gezellig maar wat we speciaal vinden, is dat alles, borrelhapjes, soep, voorgerecht, hoofdschotel (tajine of wat dacht je), dessert en thee allemaal tegelijk wordt opgediend. We weten niet met wat eerst te beginnen.
Ma 10/4 Ouzoud – Marrakech 180 km Totaal 3.890 km 30°C 🌞
We hebben goed geslapen. Alhoewel het overdag best warm is, koelt het ’s nachts gelukkig goed af tot onder de 20°C. Het is immers nog maar vroege lente. In de zomer moet je er een 10°C bijtellen maar dan zijn wij gelukkig al terug in ons fris, regenachtige landje.
Vandaag rijden we naar Marrakech, de grootste stad die we op deze reis gaan bezoeken. We zijn benieuwd.
Het eerste deel van onze dagrit rijden we nog door de Midden-Atlas tot aan de Pont Naturel d’Imi-n-Ifri. Zoek zelf maar uit hoe je dit uitspreekt.
Het is een enorm gat in de rotsen, uitgespoeld door een rivier die er nu niet meer is.
Er staan altijd bereidwillige mannen klaar om je de juiste weg te tonen maar voor je het goed beseft heb je een gids aan je been. Maar de zeer sympathieke man heeft met ons een 2 uur lange wandeling gemaakt, met alle uitleg en de nodige ondersteuning op de soms wel heel moeilijke begaanbare stukken. We waren heel blij dat hij erbij was.
Het lijkt wel de landkaart van Zuid-Amerika
We hebben nu ongeveer 1.400 kilometer gereden in Marokko en bijna constant door de bergen. We hebben hier al evenveel vlakke landschappen gezien, als dat we in Nederland bergen gezien hebben. Bitter weinig dus.
Maar de laatste 100 kilometer richting Marrakech wordt het dan toch eens vlak met rechte wegen.
Marrakech is de 4de grootste stad van Marokko, maar misschien wellicht de meest bekende.
Gelukkig stuurt onze gps ons niet door het centrum van stad om tot aan onze camping te geraken. Het is zo al meer dan druk genoeg.
Voorstad van Marrakech
Le Relais de Marrakech is de mooiste camping die we al gehad hebben. Toeval dat de uitbater een Fransman is?
Een goed restaurant met lekkere pizza’s, een mooi zwembad, een mini winkeltje en schaduw onder de vele bomen.
Het leven kan toch mooi zijn hé.
Mooi zwembad met water
Lunch met verse eitjes
Di 11/4 Marrakech 0 km Totaal 3.890 km 30°C 🌞
Om 8u30 komen de busjes ons ophalen om ons naar de oude stad te brengen. We hebben geen wekker moeten zetten, want meneer de haan heeft ons tijdig wakker gemaakt.
Onze gids, die heel goed Nederlands spreekt, heeft een heel interessante rondleiding gegeven.
Eerst de mooi gerestaureerde koranschool, die nu enkel nog als museum wordt gebruikt. De bruine versieringen zijn gemaakt uit cederhout en de witte versieringen bestaan uit pleisterwerk.
De koranschool Ben Joesoef Madrassa
In het museum wordt de geschiedenis van Marokko toegelicht. Maar het interessantste vond ik wel de sterke rol van de koning. Hij staat letterlijk aan het hoofd van het land, zijn wil is wet maar toch is hij geen dictator. Hij regeert in het belang van het volk. Zo heeft hij beslist, in 1996 als ik het goed onthouden heb, dat alle kinderen naar school moeten gaan. Een jaar later gingen dan ook alle kinderen naar school.
Hij is ook de hoogste imam van het land. Zo heeft hij ook beslist dat imams geen enkele politieke uitspraak mogen doen, op straf van het verliezen van hun titel van imam.
Volgens ik begrepen heb, draagt het merendeel van de bevolking hem een warm hart toe.
Musée de Marrakech
Dit even terzijde, nu gaan we verder met de harde realiteit. Namelijk de Souks van Marrakech.
Man, man, man, wat een chaos. Wij zijn beiden mensen van orde en structuur, maar dit is compleet het tegenovergestelde.
Eerst wandelen, een juister woord is wringen, we door markt waar schapen- en geitenvellen worden verhandeld. Het is eigenlijk een groothandel, want de vellen worden per dozijn verkocht.
Er zijn straten waar alles gemaakt wordt, kledij, schoenen en sandalen, handtassen, juweeltjes, beeldjes, smeedwerk en nog veel meer.
In deze werkplaats worden lederen vellen gekleurd. Over de werkomstandigheden zullen we maar zwijgen.
En dan zijn er de straten of overdekte plaatsen waar alles verkocht wordt.
De toeristen zien ze graag komen maar na een tijdje begin je hun verkooptechnieken door te hebben.
Eerst willen ze weten van welk land je komt. Als we België zeggen, is de volgende vraag “Vlams of Franseusich”.
Wij zeggen Vlaams en dan komt de toenadering. Ha, zeggen ze dan “ik nog in Gent gewerkt”.
Van ieder land kennen ze enkele woorden en enkele steden.
Dan lokken ze je in hun stand, “kom, kijken is gratis” of “voor u goede prijs”.
In de Souks zijn de steegjes zo smal dat er geen auto kan doorrijden. Zo zien we dat betonblokken worden overladen op een klein ezelkarretje dat wel kan passeren.
Dit enorm groot plein is het levendige hart van Marrakech. Door de ramadan is het hier nu uitzonderlijk kalm en zijn de activiteiten beperkt, maar het is hier elke dag markt met grote kramen met appelsienen waar je voor een paar dirham een verse jus d’orange kan drinken. Verder is er altijd show van vuurvreters, apendresseurs, slangenbezweerders, acrobaten, waarzegsters, muzikanten,…
Place Djemaa el Fna
Foto internet buiten de ramadan
In de namiddag brengen de busjes ons terug naar de camping om rustig te bekomen van al deze drukte.
Een duik in het zwembad en we zijn weer helemaal zen.
We lopen achterstand op met onze blog, maar het programma zit goed vol en na een dag geconcentreerd rijden, hebben we niet altijd zin om hieraan nog te beginnen werken. En als we dan tijd en goesting hebben, is er niet altijd wifi.