Voor degenen die het nog niet zouden ontdekt hebben; je kan de kaart vergroten of verkleinen door te scrollen met ingedrukte ctrl-toets. Zo krijg je een beter overzichtsbeeld van waar we juist zijn.
Za 25/6/22 Riksgränsen – Borkenes 186 km Totaal 6.933 km ⛅ 20°C
Ik heb mij vandaag zenuwachtig gemaakt. Regels zijn goed en moeten er zijn, maar als ze onduidelijk zijn werkt dat op mijn zenuwen. Het volgende is gebeurd.
In Noorwegen moet er tol betaald worden op verschillende wegen, bruggen en ferryboten.
Ze hebben dit allemaal geautomatiseerd met een systeem van nummerplaatherkenning.
Dit is een heel gemakkelijk systeem, je moet nergens meer stoppen en betalen, je krijgt gewoon de factuur per post.
Auto’s moeten hiervoor niets doen. Vrachtwagens van + 3.5T moeten wel een digitale doosje op de vooruit kleven. Maar dan zijn er mobilhomes van +3.5T, dat zijn geen auto’s maar ook geen vrachtwagens. Op de website staat dit mooi beschreven en je moet je digitaal inschrijven. Je krijgt een mail terug waar instaat dat je registratie pas in orde is als je deze laat bekrachtigen aan de grens.
Tot daar alles ok, maar als we aan de grens de douanier vragen om dit in orde te brengen, valt die precies uit de lucht. Het enige wat ik heb is zo’n digitaal doosje, zegt hij. Maar ja, dit is eigenlijk voor vrachtwagens. Maar, zegt hij, aan het rondpunt bij het binnenkomen van Narvik, is het bedrijf dat zich bezig houdt met het innen van de tol, daar zullen ze u wel kunnen helpen. We rijden tot daar, maar de kantoren zijn gesloten tijdens het weekend. Dan begint het bij mij te koken. Je wil je in orde zetten maar het lukt niet.
We hebben geen idee hoe het nu verder moet. Misschien valt het uiteindelijk wel mee of misschien krijgen we een boete groot of klein, geen idee. Aan de politie moeten we het ook niet vragen, want die zijn in Scandinavië onzichtbaar. In totaal hebben we nog maar een 5-tal politieauto’s gezien, waarvan er 3 geparkeerd stonden voor een politiebureau in Stockholm.
We zijn in Noorwegen, wat het mooiste land van Scandinavië zou moeten zijn.
Het begint alvast veelbelovend. De bergen worden hoger en het landschap wordt alsmaar indrukwekkender.
Bij Narvik, zien we de eerste fjord, weer met een indrukwekkende hangbrug.
Plots, heel onverwacht, ziet Jenny iets waar we al heel lang op zaten te wachten: een eland.
Gelukkig is er een plaatsje om even te stoppen en proberen we iets dichterbij te sluipen. Een eland, zo groot als een paard, met heel grote oren en ogen, heeft ons al snel gezien en verdwijnt in het bos.
We hebben geen fototoestel met grote telelens, maar een uitvergrote gsm foto, het geeft toch ook een idee van het dier dat maar zelden te spotten valt. We voelen ons gelukkig nu we hem hebben gezien.
Zo 26/6/22 Borkenes – Langvassbukt 36 km + 30min ferry Totaal 6.969 km 🌞 25°C
We rijden nu richting de Vesterålen en Lofoten. Dit is een eilandengroep voor de Noorse kust, boven de noordpoolcirkel. Ze worden beschouwd als het mooiste wat Scandinavië te bieden heeft aan adembenemende landschappen. Ze kregen dan ook de bijnaam “Alpen van het Noorden”. Wij starten met het noordelijkste gedeelte, de Vesterålen om daarna af te zakken naar de Lofoten.
Alle eilanden zijn met elkaar verbonden door bruggen, maar soms is het interessanter om een ferryboot te nemen die een grote omweg vermijdt.
We hebben onze eerste nacht op de Vesterålen doorgebracht aan het haventje van Borgenes.
Het is zondag en dus heel rustig. De winkels zijn vandaag gesloten, wat uitzonderlijk is in Scandinavië. De meeste warenhuizen zijn open 7/7 van 7u tot 23u!
Het typisch houten kerkje is wel open. Je krijgt er zelfs een mooi uitzicht tot in der eeuwigheid.
Borgenes
We nemen de ferry van Refnes naar Flesnes om zo naar het volgende eiland te gaan. Een half uurtje varen bespaart ons een omweg van 126km.
Refnes – Flenes
Even verder zien we een eindje van de weg een camper staan langs het water. Het is een piepklein plaatsje, max 3 campers. Normaal stoppen we nooit zo vroeg, maar het is hier zo rustig, mooi en schitterend weer. Wat moet een mens meer hebben. We genieten van een lekker luie namiddag, avond en nacht.
Ma 27/6/22 Langvassbukt – Andenes – Nøss 165 km Totaal 7.134 km 🌞 27°C
Goed uitgerust trekken we naar het meest noordelijk punt van onze reis, het havenstadje Andenes op het eiland Andøy.
We zitten nu in vogelvlucht 334km boven de noordpoolcirkel en het is hier zuiders warm. We beginnen echt te geloven dat het klimaat zijn pedalen aan het verliezen is. Hoe noordelijker we gaan, hoe warmer het wordt.
334 km boven de noordpoolcirkel 
Andenes
Even buiten de stad rijden we langs het Andøya Space Center. Door zijn gunstige ligging, worden vanaf hier kleine satellieten gelanceerd. Het is ook een onderzoekcentrum waar het noorderlicht wordt bestudeerd. We krijgen een film te zien, in een grote cinemazaal voor ons tweetjes, over het hoe, wat en waarom van het noorderlicht.
De westkust van dit eiland is veel mooier dan de oostkant. De foto’s spreken voor zichzelf.
We overnachten op een nieuw aangelegde ‘point de vue’ parking langs de weg.
Achter ons wordt de straat afgezet. Niemand mag nog door. Een tiental minuten later een heel luide knal. We dachten dat ze ergens een rots aan het dynamiteren waren. Een uur later staat die man daar weer om de straat af te sluiten. We zijn niet curieus maar weten toch graag alles, daarom vragen we die man wat er gebeurt. Het Space Center is, samen met het leger, een nieuw soort springstof aan het uittesten, is het antwoord en omdat er in de wijde omgeving niemand woont, is de last heel beperkt.
Omdat we vrij zicht hebben naar het westen en er geen wolkje te bespeuren valt, kunnen we de middernachtzon bewonderen.
Midnight sun
Op de foto lijkt het alsof het bijna donker is, maar dat is het effect van een foto nemen met tegenlicht.
Het is middernacht en toch bijna even klaar als overdag. In de schaduw koelt het wel af, maar in de zon voel je nog altijd de stralen branden op je huid.
Het is zo een speciale ervaring, dat de Noren zelf nog om middernacht in hun auto stappen en komen kijken naar dit fenomeen.
Het is ons uurwerk dat ons moet zeggen dat het bedtijd is.
Di 28/6/22 Nøss – Sortland – Nyksund 128 km Totaal 7.262 km 🌞 31°C
Genietend van het landschap rijden we naar het volgende eiland van Langøya.
Als bestuurder, kan ik ook genieten van de mooie uitzichten. Veel verkeer is hier niet en op deze kleine wegen rij ik maar 40 à 50km/u en als iemand achter mij komt rijden, zet ik mij even opzij. De achterligger content dat hij kan doorrijden en ik blij dat ik wat langer van het uitzicht kan genieten.
We hebben in de reisgids gelezen dat je Nyksund zeker niet mag overslaan.
De laatste 10 km van de weg naar Nyksund is onverhard. Met onze harde vering halen we maar maximum 30km/u.
Wat ik nu ga vertellen, ga je niet geloven, maar aan het begin van de onverharde weg, staat een bord met een bankrekeningnummer, met de vraag om te sponseren voor de heraanleg van deze baan.
Dat Noorwegen, misschien wel het rijkste land van Europa, met een btw tarief van 25%, taksen op alles en nog wat, extreem taksen op alcoholische dranken, tol op bruggen, wegen en ferry’s, dit durft te vragen, vinden we er toch even over.
Nyksund 
Nyksund
Nyksund was een leeggelopen spookstad, maar is dank zij het toerisme aan het heropleven.
Zeker de moeite waard om te bezoeken.
Vanuit Nyksund is er een wandeling naar Stø. Beide plaatsen liggen aan de kust, maar er is geen weg die ze met elkaar verbind. Via een wandelweg van 8,5km, deels door de bergen en deels langs het strand, zijn beide dorpen met elkaar verbonden. We hebben deze wandeling onderschat. Dit rotsachtig pad gaat constant steil omhoog en omlaag, iedere stap kijken waar je je voet zet en de zon straalt met volle kracht. Deze wandeling behoort tot de top 5 van moeilijkste wandelingen die we al ooit gedaan hebben.
De voetjes even laten afkoelen 
Als we 3 uur later in Stø aankomen, beseffen we dat we deze weg nog helemaal terug moeten en zien het eigenlijk niet zitten. In het plaatselijk café vraag ik aan de baas of er geen andere mogelijkheid is om terug naar Nyksund te gaan. Hij belt naar een vriend die ons met een shuttleboot terug wil brengen. Als we dat vertellen aan Wim en Ronny, 2 Vlamingen die we onderweg zijn tegengekomen en ook op het terras aan het bekomen zijn, springen zij meteen op de kar, op de boot wil ik zeggen.
De schipper is even rondgevaren langs een eilandje waar 2 zeearenden op de uitkijk zaten.
Met de verrekijker hebben we ze wel goed kunnen zien
We hebben geen zin meer om zelf te koken en hebben ons laten verwennen in het plaatselijk restaurant. We zijn de enige gasten en de vriendelijke bazin heeft alle tijd om ons van alles en nog wat te vertellen. Heel aangenaam.
Wo 29/6/22 Nyksund – Myre – Sortland – Melbu 180 km + 40min ferry Totaal 7.442 km ⛅ 21°C
Als we opstaan voelen we in ons benen dat we gisteren niet hebben stilgezeten.
Het is zwaar bewolkt en de temperatuur is gezakt tot meer normale waarden. We hebben vernomen dat gisteren het warmterecord in Lapland is gebroken met een temperatuur van 31°C en wij hebben dat mogen meemaken.
Juist als we het centrum van de stad Myre buitenrijden, we rijden nog traag, loopt er 20 à 30 meter voor ons een eland op een drafje over de straat en verdwijnt in het struikgewas. Een groot wauw gevoel en toch even schrikken want we hadden deze eland niet zien aankomen.
3 achtergebleven stokvissen 
In het landschap duiken vaak deze stokvis rekken op. Stokvis is kabeljauw die aan deze rekken enkele maanden drogen. Voor er koelkasten bestonden, was dit de manier om deze vis lange tijd te bewaren.
De mevrouw van het restaurant vertelde ons dat deze nu grotendeels naar Italië en Portugal worden uitgevoerd. Daar worden ze ondergedompeld in water en krijg je terug een eetbare vis, maar wel met een heel bijzondere smaak.
De koppen, boordevol proteïnen, worden gemalen en naar Afrika geëxporteerd als voedingssupplement.
Sortland is de grootste stad van de Vesterålen waar de eilanders hun niet-dagelijkse inkopen komen doen, maar buiten de winkels is er niet veel te zien.
In Melbo nemen we de ferry naar Fikebøl en verlaten zo de Vesterålen richting de Lofoten.
De haven van Melbo 
Melbo – Fikebøl