JRmobiel

Er op uit met de JRmobiel

Noorwegen deel 4

Ga terug naar Noorwegen deel 3

Za 16/7/22      Orkanger – Kristiansund – Atlantic Road          200 km            Totaal 9.477 km      🌧️  12°C

Even voorbij Kristiansund ligt de Atlantic Road. Deze 8 km lange weg overspant de zeearm via zes eilandjes en acht bruggen.

Deze bolvormige brug is de meest indrukwekkende. Het lijkt wel alsof je gaat opstijgen.

Een mooi aangelegd pad geeft niet alleen een mooi uitzicht op de brug maar ook op de kale, vlakke eilanden, de riffen en de woelige zee.

Voor de laatste brug is er een ruime parking met zicht op de zee, waar we kunnen overnachten met onze longen vol jodium.

Zo 17/7/22     Atlantic Road – N63 – Geiranger       205 km + 2 ferry (15 +13min)      Totaal 9.682 km    ☁️  16°C

Stillaan zakken we af naar het zuiden, het gebied van de fjorden, waarvoor Noorwegen zo bekend is.

De fjorden zijn zo diep, dat het bijna onmogelijk is om brugpijlers te bouwen. Daarom worden ferry’s gebruikt om de overzijde te bereiken. In tegenstelling tot Finland, moeten deze in Noorwegen wel betaald worden.

Even voorbij Andalsnes krijgen we een steile helling voorgeschoteld richting Trollstigen.

De col lijkt sterk op de Stelvio, maar dan wel met een grote waterval, die we langs alle kanten kunnen bewonderen.

Op de top, in Trollstigen, is een mooi bezoekerscentrum, waarvan de glazen gevel en het interieur in april zijn vernielt door een sneeuwlawine.

De weg loopt verder door het hooggebergte. Bijzonder mooi. Maar wel oppassen voor de dieren die het verkeer zo gewoon zijn, dat ze er zich niets van aantrekken.

In de diepte zien we Geiranger liggen, het stadje dat aan het uiteinde van de gelijknamige fjord ligt.
Een klein, gezellige stadje, iets te toeristisch, maar ze hebben wel lekkere mosselen met frietjes.

Enkele kilometers verder, boven in de bergen, vinden we een camping, maar deze heeft wel wat last heeft gehad van de regen. Redelijk modderig, een camper heeft zich zelfs vastgereden.

Ma 18/7/22      Geiranger – N15 – Bismo      81 km       Totaal 9.763 km      18°C

Als we ’s morgens de gordijntje openen, zien we een dikke mist hangen boven de fjord. We twijfelen of we terug de steile col afrijden naar Geiranger om daar een boottocht te maken door een van de mooiste fjorden.
Omdat de weersvoorspellingen er goed uitzien, nemen we het risico en terecht. De laaghangende wolken trekken weg en we nemen de boot heen en weer tussen Geiranger en Hellesylt.

Voor wie deze boottocht wil maken, we hebben een leuke en interessante tip. Vraag maar.

Vanuit Geiranger nemen we de N15, een weg die ons van zeeniveau tot over de 1000m hoogte brengt.

Op enkele tientallen kilometers verandert het landschap volledig. We zijn half juli, er ligt nog veel sneeuw en de meren zijn nog niet volledig ontdooit. Noorwegen blijft ons verbazen met zijn prachtige natuur, landschappen en uitzichten.

Di 19/7/22         Bismo                       0 km             Totaal 9.763 km    🌤️  22°C

We nemen vandaag een rustdag op de camping in Bismo. Het is goed weer, de wolken op deze foto geven een verkeerd beeld. We genieten van een aangename temperatuur en de zon.

Een steak op de bbq, een lekker wijntje, wat kan het leven toch mooi zijn hé.

Wo 20/7/22         Bismo – Lom – Jotumheimen        84 km             Totaal 9.847 km    🌞  25°C

In het stadje Lom, met zijn mooi bewaarde staafkerk, doen we onze boodschappen en nemen de weg 55 naar het Jotumheimen gebergte.

De weg kronkelt zich in de vallei richting het Jotumheimer hooggebergte. De hoogste berg haalt er juist niet de 2500 meter.

Toen we deze morgen vertrokken op de camping, was het er 25°C. Op meer dan 2000 meter hoogte halen we nog met moeite 10°C. Een jonge dame heeft al haar moed bij elkaar genomen, om haar gevallen gsm te zoeken in dit ijskoude water. We krijgen het koud in haar plaats.

We dachten dat we het mooiste van Noorwegen al gezien hadden, maar dit is toch wel de max. Enig mooi is deze weg 55. Dit is echt de omweg waard en krijgt van ons de hoogste score.

Diegene die hier in de regen of mist zijn geweest, zullen ons waarschijnlijk tegenspreken, maar wij hebben echt wel geluk om dit prachtig stuk natuur onder een blauwe hemel te mogen doorkruisen.

Hoe snel het weer kan veranderen ondervinden we deze avond. In plaats van een dessertje te eten, maken we nog een kleine wandeling. We hebben nog geen kwartier gestapt of de eerste onweerswolken verschijnen. Vijf minuten later is het aan het gieten, donder en bliksem. We worden zelfs op hagelbolletjes getrakteerd.
Omdat we dit helemaal niet hebben zien aankomen, zijn we zonder regenjassen vertrokken, met het gevolg dat we als waterkiekens zijn teruggekomen.

Do 21/7/22       Jotumheimen – Sogndal – E13       149 km       Totaal 9.996 km    🌞  25°C

De zon straalt als we opstaan en toch geeft de buitenthermometer maar 12°C. We zitten op 1400 meter hoogte en tussen de resterende sneeuwvlaktes. Langs het asfalt staan afbakeningspalen voor de sneeuwruimers van wel 3 meter hoog. Dit zegt genoeg hoe het hier in de winter moet zijn.

We starten de dag met een wandeling die duidelijk is bewegwijzerd, tot we een riviertje moeten oversteken. Normaal kan je op de rotsblokken stappen en oversteken, maar door het onweer van gisterenavond is de stroming te sterk en geraken we niet aan de andere kant. Iets verder stroomt het riviertje onder een ijsvlakte door welke zo een ijsbrug maakt. We twijfelen of we deze oversteek gaan riskeren. Het ijs lijkt niet echt dik. Jammer dat we van deze intacte ijsbrug geen foto hebben. We nemen een rotsblok en gooien deze als test op het ijs en met een grote plons stort de brug in. Een paar minuten later zijn de gevallen ijsblokken al weggespoeld en is van de brug niets meer te merken. Er zit voor ons niets anders op dan op onze stappen terug te keren, gelukkig met droge voeten.

We zakken richting Sogndal tot op zeeniveau. Hier eindigt de Sognefjord, die met zijn 204 kilometer de langste fjord van Noorwegen is. De rotswanden stijgen op plaatsen van 1300 meter diepte recht omhoog tot 1700 meter boven de zeespiegel. Onvoorstelbaar dat de gletsjers in de ijstijd de kracht hadden om een kloof van 3000 meter uit te schuren.

Langs de E13 overnachten we op een parking. Een E-weg is in Noorwegen geen autosnelweg zoals we deze in België kennen. Het is een gewone baan met 2 rijstroken, één in iedere richting, meestal breed genoeg om elkaar zonder problemen te kruisen. De maximum snelheid is 80km/u, maar dat halen we niet door de vele bochten en hoogteverschillen.
’s Nachts is er amper verkeer, zodat we ongestoord kunnen slapen.

Vr 22/7/22     E13 – Voss – N7 – Hol – N50      279 km       Totaal 10.275 km    🌞  24°C

Terwijl we aan het ontbijten zijn, wordt de straat afgesloten en zien we een helikopter landen om 2 werkmannen en een bigbag met materiaal op de halen om ergens op een onbereikbare plaats werken uit te voeren.
De campers die te dicht bij die landingsplaats staan, worden verzocht zich te verplaatsen om geen schade op te lopen van wegvliegende steentjes. Wij staan ver genoeg en we kunnen verder genieten van een spektakelontbijt.

Het vervolg van onze route brengt ons naar de Eidfjord. Om deze fjord over te steken hebben de Noren weer een staaltje van hun beste bouwtechnieken bovengehaald.
Eerst is er een lange tunnel die bij het buitenkomen onmiddellijk overgaat in grote hangbrug en langs de andere kant direct weer in de berg duikt. Halverwege deze tweede tunnel is er een mooi verlicht rondpunt.

We zijn zo gewoon van op gps te rijden, dat we er blindelings op vertrouwen. Maar in tunnels werkt deze niet en als je niet voorbereid bent, is het gokken. Blijkbaar zijn we daar niet sterk in, dus bij het uitkomen van de tunnel rechtsom keren en de andere afslag nemen. Maar we bekijken het positief, we hebben twee keer kunnen genieten van dit mooi rondpunt.

Als ex-werfleider begint het dan te draaien in mijn koppeke. Hoe maak je zo’n enorme hangbrug? De enige toegangswegen zijn de tunnels aan weerzijde en de rest moet aangevoerd en gebouwd worden met schepen en pontons. Chapeau mannen!

De Vøringfossen is met zijn 182m hoogte, een van de hoogste watervallen van Noorwegen.

Van de mooie landschappen kan je gewoon foto’s blijven nemen. Gelukkig zijn we al in het digitaal tijdperk, anders zou het ons een fortuin gekost hebben aan filmrolletjes.

Ga verder naar Noorwegen deel 5