Ga terug naar Noorwegen deel 4
Za 23/7/22 N50 – Flam – Laerdal – N52 – Hemsedal 247 km Totaal 10.522 km 🌤️ 20°C
Wat een dag vandaag. Mooi maar vooral spannend.
Volgens wat we gelezen hebben, moeten we vandaag de keuze maken om door de langste tunnel van de wereld te rijden ofwel de bergpas nemen, die als heel mooi wordt omschreven in onze reisgids.
Maar beginnen met het begin.
Op de weg N50 richting Flam krijgen we nog heel wat mooie landschappen voorgeschoteld.
We komen aan in Flam, een leuk stadje aan het einde van een zijarm van de Sognefjord, waar ook cruiseschepen aanmeren. Deze stadjes herken je meteen. Ze zijn er op voorzien om een plotse toestroom van enkele duizenden toeristen op te vangen. Vele souvenirshops, ijskraampjes, cafés, fietsenverhuur, autobussen die staan te wachten om naar de omliggende uitzichtpunten te rijden, toeristentrein, enz. Allemaal heel goed georganiseerd, want tegen het avondeten moet iedereen weer aan boord zijn voor de diner.
Flam
Voor het vervolg moeten we de keuze maken ofwel door de langste tunnel rijden of de bergpas nemen.
We willen ze echter allebei zien en vinden een oplossing.
We starten met de bergpas zonder te beseffen wat ons te wachten stond. De eerste 7 km naar het uitkijkpunt Stegastein is een steile éénvaksbaan met uitwijkstroken. Dat lukt redelijk, tot enkele auto’s voor ons, er iemand van het asfalt rijdt en vast zit in het grachtje ernaast. Terwijl een groepje sterke mannen de auto terug op het asfalt zetten, komen er uit beide richtingen als maar meer auto’s aangereden en geraakt de weg volledig geblokkeerd. Enkele vrijwilligers stappen uit en slagen er met veel moeite in om ieder hoekje te benutten en alle auto’s bumper tegen bumper te schikken. Met dicht geplooide spiegels passeren we elkaar rakelings. Het heeft ons toch een klein half uurtje zweet, bloed en tranen gekost, maar gelukkig geen blutsen. We denken dat er wel sommige bestuurders diene stomme Belg met zijne grote camper hebben verwenst.
Eenmaal boven krijgen we wel de beloning voor onze inspanning, een prachtig uitzicht op het stadje Flam en de Sognefjord.
Stegastein : uitkijkpunt op Flam
Het vervolg van de bergpas verloopt heel wat rustiger en we hebben meer tijd om van de omgeving te genieten.
We komen tot het besef dat Noorwegen een land is met zeer mooie landschappen vanaf het noorden tot volledig in het zuiden.
We zijn de bergpas over en komen aan het andere eind van ’s werelds langste tunnel. Vijf jaar hebben ze eraan gewerkt om deze 24,5 kilometer lange tunnel te bouwen. Om de eentonigheid en het tunnelperspectief te breken, is hij niet rechtlijnig gemaakt en om de 5 kilometer is er een mooi verlichte rustplaats gemaakt, waar je ook kan terugdraaien.
Wel een heel speciale parkeerplaats, maar heel lawaaierig en een stinkende en ongezonde luchtkwaliteit.
Dus snel draaien en wegwezen.
In Hemsedal overnachten we op een eenvoudige staanplaats langs een stuwmeer.
Zo 24/7/22 Hemsedal – Hønefoss 139 km Totaal 10.661 km ⛅ 20°C
Onze volgende bestemming is Oslo, van hieruit nog een 200 km rijden. Op dit traject hebben we geen bezoeken meer voorzien.
We starten de dag met een wandeling rond het stuwmeer en na de lunch rijden we richting Hønefoss.
Terwijl we onderweg stoppen om te tanken, valt ons oog op een restaurant/taverne/ijsjeszaak, waar constant mensen binnen en buiten lopen. We zijn niet curieus, maar we weten het toch graag, dus gaan we ook een kijkje nemen.
Hoewel het half namiddag is, rond 15u, zit het hier vol met Noren die een warme maaltijd nuttigen.
Op de parking staat een hele rij elektrische auto’s aan de laadpaal. In plaats van in je auto te blijven zitten, kan je deze wachttijd benutten door iets te gaan eten.
Wij beperken ons tot het eten van een ijsje.
In de inkom staat een verzameling opgezette inheemse dieren. Leuk om eens een eland van dichtbij te zien.
Aan de rand van de stad Hønefoss is een redelijk grote parkeerplaats waar we mogen staan voor de nacht.
Niet de meest rustige plaats, maar het valt wel mee.
Ma 25/7/22 Hønefoss – Oslo 69 km Totaal 10.730 km ⛅ 20°C
Een wandeling door Hønefoss brengt om langs een mooie fontein. Het is een kunstwerk waaruit water stroomt via een dikke leiding, afkomstig van het hoger gelegen stuwmeer. Het werkt volgens de wet van de communicerende vaten en verbruikt dus geen energie. Tof gedaan.
Rond de middag komen we aan in Oslo. Gemakkelijk was het niet om onze camperplaats te vinden.
De snelweg loopt grotendeels door tunnels onder de stad door met meerdere ondergrondse splitsingen en afslagen.
Maar onze gps werkt niet als hij geen satellietverbinding heeft en dan loopt het mis. We nemen de eerst volgende uitrit en laten de gps de route herberekenen. Met een omtoer bereiken we onze bestemming.
Het verslag van ons bezoek aan Oslo is voor het volgend hoofdstuk.