We zijn natuurlijk niet over Tunis gevaren, maar Google Maps kent het traject Palermo-Genua niet. Plan is dus foutief.
Ferry Palermo – Genua ⛅ 🌡️ 23° Rit 10km (+ 800km ferry) Totaal 4005km
We hebben redelijk goed geslapen in onze cabine. De zee is heel rustig en de boot is super stabiel. Je voelt enkel de trillingen van de motor.
Voor het eerst zijn we wakker geworden van de koude en hebben we onder het deken moeten kruipen. We zullen nog lang heimwee hebben naar die zuiderse temperaturen.
Na onze douche, gaan we op verkenning. De Excellence is gebouwd in 1998, is 202 m lang, weegt 40.000 ton en kan ruim 2000 passagiers vervoeren.
Ondanks dat je er niet opkomt zonder covid-safepass, zijn de regels hier strenger dan op het vasteland, mondmasker verplicht, zwembad gesloten, met max 2 personen in de lift, max 2 personen aan een ontbijttafel van 4, ….
maar als we gaan lunchen mogen we wel met 6 aan tafel zitten. Begrijpen wie begrijpen kan!
Het ontbijt buffet is sober en niet echt goedkoop. Geen Siciliaanse prijzen meer.
Activiteiten zijn er niet en dus maar de tijd vullen om deze blog bij te werken. Jenny is ondertussen op het dek wat gaan zonnen.
Terwijl we in leuk gezelschap aan het lunchen zijn, begint in het restaurant alles zwaar te trillen.
We zien alles rammelen, iedereen begint met een vragend gezicht rond te kijken.
Woorden als Titanic, ijsberg, rotsen, ed. worden op tafel gegooid. Eventjes later wordt het weer normaal, maar het schip vaart duidelijk trager.
Als we op het dek staan, zien we dat er uit een van de twee schoorstenen maar half zoveel rook meer uitkomt. Waarschijnlijk zal het een technisch probleem in de machinekamer geweest zijn die de trillingen hebben veroorzaakt. Maar we varen nog.
We varen terug op volle kracht
Aan stuurboord (rechts van ons) zien we Elba liggen, het eiland waar Napoleon voor het eerst in ballingschap heeft gezeten. Aan bakboord zien we in de verte de contouren van Corsica.
Elba
Met een uur vertraging komen we rond 21u aan in de haven van Genua (=Genova).
Het zicht is spectaculair. Met de mooi verlichte stad op de achtergrond, varen we langs scheepswerven, kades met grote kranen en tal van superjachten.
Pas als we aangemeerd zijn, mogen we naar beneden gaan om onze voertuigen op te zoeken. Ondertussen zijn ze al de opliggers aan het buitenrijden, dus uitkijken waar je loopt.
Je ziet dat we terug in Noord Italië zijn, er staan voldoende wegwijzers om je uit de haven te loodsen.
We wisten dat de camping moeilijk te bereiken is. Gelegen op een 10tal km van de haven, tegen de bergflank van de buitenstad, moeten we door smalle kronkelwegen, vol met geparkeerde auto’s en in het donker, proberen te manoeuvreren.
Op de koop toe moeten we nog onder een spoorwegbrug met het bord “max 3m00” en ons Catho is 3m20 hoog. Stapvoets, met Jenny achteraan staand op het bed met haar hoofd door het dakluik, geleid mij om zonder schade te passeren en het is gelukt.
Als iedereen is geïnstalleerd, het is bijna 23u, drinken we voor de allerlaatste keer samen nog een pint op het terras van de camping.
We bedanken onze reisbegeleiders omdat ze alles in goede banen hebben geleid in dit toch wat chaotisch land en ons een onvergetelijke vakantie hebben bezorgd. Applaus!!!
Deze groepsfoto werd genomen op de Etna, we gaan nog dikwijls aan jullie terugdenken.
NKC reisgenoten