Van Sint-Pieters-Leeuw naar Rome – deel 1

Ga naar intro

Binnen 11 dagen worden we door onze groep medereizigers verwacht in Rome om van daaruit richting Sicilië te trekken. We gaan dit voortraject van meer dan 1600km niet in één stuk afmalen, we gaan er onze tijd voor nemen en onderweg al wat moois bezoeken.
Google maps stelt bovenstaand traject voor, maar we hebben tijd en gaan er zeker van afwijken.
Iedere avond overleggen we even de planning van de volgende dag. De groene Michelin gidsen zijn hierbij onze goede raadgevers.
Hieronder ons werkelijk traject:

Maandag 16/8/21 – S-P-Leeuw – Libin 🌧️ 🌡️ 17° Rit 156 km

We zijn ons Catho (koosnaam van onze mobilhome cfr Carthago) deze morgen uit zijn stalling gaan halen en voor een reis van 8 weken voorbereid. Rond 22u waren we ervan overtuigd dat alles ingeladen was en dat we niets hadden vergeten. En we dan, ondanks het late uur, toch maar vertrokken. Anders zouden we thuis toch maar ganse nacht liggen denken wat er toch nog zou kunnen ontbreken.
In Libin, regio Rochefort, onze eerste overnachting.

Dinsdag 17/8/21 – Libin – Sempach ☁️ 🌡️ 20° Rit 606 km Totaal 762 km

We gaan er vandaag eens een lap op geven en rijden zolang en zover mogelijk.
Weinig verkeer, alles loopt vlot. Met ons Catho rijd ik normaal 100km/u op de teller, de GPS corrigeert dat naar een werkelijke snelheid van 95km/u.
Tot even voorbij Karlsruhe. Plots valt het verkeer stil. In de verte zien we een zwarte rookwolk. Dat ziet er niet goed uit.
En ja, iets meer dan 2 uur volledige stilstand. Een vrachtwagen is ingereden op een andere vrachtwagen die op de pechstrook stil stond en zijn in brand geschoten. Eén bestuurder verkoold in zijn cabine.
Daar denk je toch even over na als je weer aan het rijden bent.
Aan de Zwitserse grens nog een vignet kopen. Voor een +3,5T is dit goedkoper dan voor een personenwagen, maar het is maar voor 10 dagen geldig in een tijdspanne van 1 jaar. Het is eigenlijk een formulier met 10 vakjes die je moet invullen op de dagen dat je rijdt.
We stranden in Sempach, aan de Sempachersee. Je ziet dat het hier ook veel geregend heeft. Het water staat zo hoog dat de rondliggende wandelpaden ondergelopen zijn.

Woensdag 18/8/21 – Sempach – Como ☁️ 🌡️ 18° – 28° Rit 277 km Totaal 1039 km

Sempach is een klein gezellig dorpje maar je hebt het rap gezien. We rijden door naar onze eerste echte bezienswaardigheid; het meer van Como.

We rijden via de Gottard tunnel om de Alpen over te steken. Eigenlijk rijden we via deze tunnel van 17km lang dwars door de Alpen.
En plots komen we in een ander seizoen terecht. Van een bewolkte 18°C gaan we plots naar een zonnige 28°C.
Lange broek wordt korte broek en T-shirt met mouwen wordt T-shirt zonder mouwen.

Via het meer van Lugano komen we in Menaggio aan het Comomeer. Wat een drukte, overal toeristen die een parkeerplaatje zoeken, laat staan dat wij er één vinden groot genoeg voor ons Catho.
Even buiten het centrum vinden we een plaatsje in een doodlopende straat en we bezoeken Menaggio met onze fietsen. Dat valt niet mee, er zijn geen fietspaden, je moet op de smalle rijbaan fietsen met die ongeduldige Italianen in uw gat.

Richting Como heb je constant zicht op het meer, maar even stoppen en een wandeling maken zit er niet in. De kustlijn, in totaal 160km lang, is volgebouwd met vele riante villa’s, langs de rijweg en tot aan het water en dus ook geen plaats voor wandelwegen. Prachtig om te wonen, maar niet voor dagjestoeristen.

Ergens halfweg tussen Como en Lecco, in het onooglijk klein dorpje Castelmarte boven in de bergen, op de parking tussen het kerkhof en het voetbalplein, gaan we rustig overnachten, de kerkklokken niet meegeteld.

Donderdag 19/8/21 – Como – Lucca 🌤️ 🌡️ 30° Rit 335 km Totaal 1374 km

Vandaag gewoon een lange rit richting Lucca, even boven Pisa. Het is toch wennen aan het rijgedrag van de Italianen. Ik denk dat ze selectief blind zijn voor snelheidsborden en volle witte lijnen en dan zijn we nog in Noord-Italië, dat beloofd.

Onderweg zien weg plots bergen met sneeuw!? Of zo lijkt het toch. Het bordje “Carrara” brengt duidelijkheid. Het zijn de steengroeven van ’s werelds mooiste vlekkeloze witte marmer. Michelangelo ging er eigenhandig blokken uitkiezen voor zijn prachtige beeldhouwwerken zoals de Piëta en David.

Vrijdag 20/8/21 – Lucca – Pisa 🌞 🌡️ 31° Rit 19 km Totaal 1393 km

Eerlijk gezegd hadden we nog nooit van Lucca gehoord, maar onze Michelingids geeft deze stad 3 sterren (hoogste score). Dit laten we dus niet links liggen.

En met reden, deze stad is volledig omringd, 4km lang, met zware vestingsmuren en heeft een bijzonder sfeervol karakter met een middeleeuwse architectuur. Het lijkt alsof de tijd hier is blijven stilstaan. De kledij van de mensen verraadt dat we niet meer in de 14^de eeuw zijn, de periode waarin Lucca dankzij de zijdeproductie en -handel zijn hoogtepunt heeft gekend.

Lucca – Op de vestingsmuur kan je de stad rond wandelen of fietsen

Wat ons bijzonder opvalt, ondanks dat de binnenstad zeer toeristisch is, het aantal toeristische winkels beperkt is en je er alle mogelijke winkels vindt, bakkerijen, beenhouwerijen, drogisterijen, slotenmakers, … en dikwijls met een interieur vanuit jezuskes tijd.

De kerken, in aantal altijd goed vertegenwoordigt in Italië, zijn grotendeels nog bewaard gebleven zoals ze in de jaren 1400 zijn gebouwd. Voor de kenners in de Pisaans-romaanse stijl.

Heel speciaal is het Piazza dell’Anfiteatro, een plein dat nog de vorm heeft van het Romeins amfitheater vanuit de 2^de eeuw.

Na deze aangename kennismaking zijn we doorgereden naar onze volgende bestemming.
Een dikke 2 km voor Pisa hebben we een goede camperplaats gevonden.
Nagenieten en wat bijpraten bij een lekkere pint, wat moet een mens meer hebben.

Zaterdag 21/8/21 – Pisa 🌞 🌡️ 32° Rit 0 km Totaal 1393 km

Ik zie dat de lay-out verre van perfect is, maar krijg hem niet meteen in orde. Ik moet nog bijleren.

Gelukkig zakt ’s nachts de temperatuur naar de 20°, perfect voor een aangename nachtrust.

Om de grote sloef toeristen voor te zijn, rijden we met de fiets zo vroeg mogelijk naar Pisa.
Volgens ons ritme is dat iets na de negenen. Het eerste wat te zien krijgen is een scheve toren, de Toren van Pisa. Op een groen grasveld, in een prachtig ommuurde site, staan naast de Toren ook een majestueuze kathedraal, een doopkapel buiten alle proporties, een overdekt kerkhof en 3 musea.
Genoeg om onze dag mee te vullen.

Een all-in ticket geeft toegang tot al dat moois, maar voor de Toren moet je reserveren, om 16u30 is het aan ons. We zien het positief, het hoogtepunt bewaren voor het laatst.
Eerst de kathedraal, opgetrokken in witte marmer, zoals de meeste andere prestigieuze bouwwerken in deze regio, is gebouwd in de 12^de eeuw en is zowel van buiten als van binnen prachtig. Bijna 1000 jaar oud en in perfecte staat. Die Italianen zijn niet alleen goede voetballers.

En dan de doopkapel, Battistero. Dat is niet normaal, ik denk dat er wel 100 baby’s tegelijkertijd kunnen gedoopt worden, met familie erbij hé.

Binnenin wel in volle restauratie.

Voor de edele en belangrijke inwoners van Pisa, is het Camposanto gebouwd, een overdekte begraafplaats met een 600-tal grafstenen en sarcofagen.

We verlaten deze site en trekken naar het centrum van de stad, gelegen langs de Arno.
Een stuk groter dan Lucca maar niet zo pittoresk. Wat mij het meest is bijgebleven, is Santa Maria della Spina langs de Arno, een kerkje in de 14^de eeuw gebouwd aan het water en in 1871 afgebroken en steen voor steen terug opgebouwd bovenop de oever.

Nog even wat krachten opdoen voordat we aan de beklimming van de Toren gaan beginnen en met een glaasje Chianti om de hoogtevrees uit te schakelen.

De scheve Toren van Pisa, 56 m hoog en 293 treden, stond tot 4,5m uit zijn lood.
In 1990 heeft men de toren gesloten voor het publiek uit veiligheidsoverweging. Bijna 12 jaar heeft men de toren gerestaureerd en met 0,5m rechter gezet. Men had zelfs de techniek om hem volledig recht te zetten, maar om toeristische redenen uit uitgevoerd.

Ga naar Van Rome naar Sicilië – deel 2